Fiction non fiction, ale ogólnie parodia, bo dlaczego nie… *** Malboro miał życie krótkie, ale treściwe. Nawet jeśli nieduża klatka ustawiona w pracowni biologicznej nie zapewniała zbyt wielu atrakcji, dla szczura jego pokroju w zupełności wystarczała. Malboro z lubością wysłuchiwał pisku nastolatek i spinę nauczycieli, kiedy Marchewa wyciągał Czytaj dalej…
Brama Grodzka jest popularnym miejscem ulicznych grajków, a przynajmniej tak wydawało się Spetember. Znakomita akustyka, trochę wieje, ale ludzi kręci się tam raczej dużo. Muzycy walczą o to miejsce i w ciągu dnia nie ma godziny, żeby nie słychać było fletu, gitary, akordeonu czy bębnów. September nie znała się na Czytaj dalej…
Czasami opełnia się dziwne rzeczy… [naśladowanie z…] Dowodów nie było, a przynajmniej nie powinno być. Trzy puste butelki po piwie nie wydawały się wystarczającym dowodem. Nie dla Dowbora (kapitana policji w Nieistniejącym Mieście). Dowbor znalazł jeszcze paczkę papierosów i cztery zapałki, zużyte. Wypaloną świeczkę pod stołem i obrus poplamiony woskiem. Nie było sznura. Czytaj dalej…
Rozbrzmiały ostatnie dźwięki utworu i po chwili z głośników popłynął znajomy głos spikerki – Za dziesięć minut godzina ósma. Kaśka Buran, witam państwa serdecznie, poranny program radia Talk.fm i nasz gość Misza Lubomirski. Dzień dobry, Misza. – Dobré ráno, milačku!, mówiąc po czesku, – powitał Lubomirski – chociaż nastrój nie do Czytaj dalej…
Kwiecień 2010 Archibal stanął w pobliżu Pałacu Prezydenckiego. Zlustrował tłum zebrany pod drewnianym krzyżem i wykrzywił wargi w uśmiechu. Musiał przyznać, że sam by tego lepiej nie wymyślił. W końcu on należał do dworu Księcia tego Świata. Nawet tutaj słychać było wyzywające się od diabłów i szarlatanów grupy Obrońców i Czytaj dalej…
Nie był to pamiętny śnieżny poniedziałek, kiedy autobusy w zasypanym mieście kursowały tylko dzięki pchającym je pasażerom. Nie był to listopad z tragiczną ilością deszczu. Była zima, sobota, 31 grudnia. Wczorajszy śnieg iskrzył się delikatnie w świetle latarń. Wydeptane chodniki już wcześniej poświęcono piaskiem i solą. Ostatnie samochody Czytaj dalej…
Karczma Bida, niedaleko Lublina. Boruta spędzał tu dnie, a czasem i noce, na rozmyślaniu jakich strategii można użyć w dwudziestym pierwszym wieku, żeby piekielny interes kręcił się dalej. – Zbliżają się święta – Boruta rozparł się wygodnie na krześle. – Wiesz co to znaczy Rokiciu? Rokita posłusznie milczał. Z doświadczenia Czytaj dalej…
Trochę z innej planety. Był kiedyś taki zakład – poszło o szorta, bardzo specyficznego, należało zmieszać bohatera jednej ulubionej powieści z antagonistą innej. I tak to wyszło… Co się stanie kiedy spotkamy Crowley’a i Konrada Wolskiego na dworcu w Warszawie? „Krasnale są w drodze” Obudził się, przepełniony jakimś nieokreślonym lękiem. Znów śniła mu się ta Czytaj dalej…
Kara była całkowicie niesprawiedliwa. Ale co mieliśmy zrobić? Znaczy ja z Marchewą, nie przypuszczaliśmy przecież, że Gabriel przyłapie nas na wykradaniu komiksów z piwnicy Korda. Kto przy zdrowych zmysłach mógłby w ogóle pomyśleć, że Kord pilnuje tych gazetek? Niektóry miały już blisko sześćdziesiąt lat! Starocie! Zresztą, Gabriel powiedział, że powinniśmy Czytaj dalej…
Kord go ostrzegał. Pytał: „Gabriel, po kiego grzyba tam leziesz?” i w paru barwnych zdaniach przytoczył historię tokijskiego podziemia. Ryuichi Akane jawił mu się jako ojciec chrzestny tamtejszej yakuzy i był tak utwierdzony w tym przekonaniu, że Gabriel nie miał serca wyprowadzać go z błędu. Ryuichi miał co prawda Czytaj dalej…