– Wesołych Świąt! Merry Christmas! – wołał mężczyzna w przebraniu Mokołaja, stojąc na rogu ulic Spokojnej i Cichej. Archibald, demon nadzwyczajny, wprowadził się niedawno do Lublina i ciekawy był miasta. Dostrzegł podejrzanego mężczyznę i zaczął mu się przyglądać. Był wysoki i chudy. Biała broda odlepiała się przy lewym uchu, Dowiedz się więcej…
Kwiecień 2010 Archibal stanął w pobliżu Pałacu Prezydenckiego. Zlustrował tłum zebrany pod drewnianym krzyżem i wykrzywił wargi w uśmiechu. Musiał przyznać, że sam by tego lepiej nie wymyślił. W końcu on należał do dworu Księcia tego Świata. Nawet tutaj słychać było wyzywające się od diabłów i szarlatanów grupy Obrońców i Dowiedz się więcej…
Nie był to pamiętny śnieżny poniedziałek, kiedy autobusy w zasypanym mieście kursowały tylko dzięki pchającym je pasażerom. Nie był to listopad z tragiczną ilością deszczu. Była zima, sobota, 31 grudnia. Wczorajszy śnieg iskrzył się delikatnie w świetle latarń. Wydeptane chodniki już wcześniej poświęcono piaskiem i solą. Ostatnie samochody Dowiedz się więcej…
Karczma Bida, niedaleko Lublina. Boruta spędzał tu dnie, a czasem i noce, na rozmyślaniu jakich strategii można użyć w dwudziestym pierwszym wieku, żeby piekielny interes kręcił się dalej. – Zbliżają się święta – Boruta rozparł się wygodnie na krześle. – Wiesz co to znaczy Rokiciu? Rokita posłusznie milczał. Z doświadczenia Dowiedz się więcej…
Grudzień. Święta. Śnieg, który stopniał przed tygodniem. Lekki mróz. Ta sama atmosfera jak co roku. Kilka dni temu natknąłem się na artykuł w liverpoolskiej gazecie: „Find My Story”. Jest to projekt, który ma na celu przekazać ludziom nadzieję. Autor projektu – nazwijmy go AW – podrzuca kolorowe koperty w Dowiedz się więcej…